In de wandelgangen was het al enige tijd bekend dat Ard en Angeline Warnders met Slager Ard gaan stoppen. Hoewel sommigen nog dachten dat het een april grap betrof, legt de Ruinerwoldse slager zijn slagersmes binnenkort aan de kant.

Besluit genomen
Het besluit werd vorig jaar zomer al genomen. ‘Het is niet meer te combineren met mijn werk als bedrijfsleider bij Vion in Leeuwarden. Ik had er voor kunnen kiezen om me volledig toe te leggen op Slager Ard, maar ik heb van hun een aanbod gekregen wat ik gewoonweg niet kon weigeren. En het is werk wat ik altijd gedaan heb, dus de keuze was niet moeilijk’.

Met plezier gedaan
Het uitstekende aanbod van Vion is niet de enige reden geeft Warnders aan. ‘In de veertien jaar dat we dit gedaan hebben, was het altijd stevig aanpoten, en dat is helemaal niet erg natuurlijk want ik deed het met plezier. Maar straks werk ik vijf dagen en ben ik in de weekenden vrij. En daar kan ik me ook wel op verheugen. Met Slager Ard waren we dan altijd druk bezig, verzorgen van catering, barbecue, feestjes en partijen. En zondagmorgen de spullen weer ophalen, schoonmaken en weer wegbrengen. Privé zaken schoten er nog wel eens bij in. Op vakantie gaan in de zomer was er bijvoorbeeld niet bij, dan was het topdrukte met de barbecue en feestjes. De kinderen wisten niet beter. Voor de kerst was het eveneens stevig aanpoten met al die vleesschotels, rollades en salades. Gelukkig hebben we veel familie en vrienden die altijd mee hielpen. Soms was er enige stress door de drukte. Dan dacht je, hoe gaan we dit doen? En uiteindelijk had je het toch weer geflikt met elkaar. De klanten weer tevreden, daar doe je het voor’.

Van Bakker naar Slager
Ard rolde overigens op een enigszins opmerkelijke wijze in het slagersvak. Tijdens zijn opleiding consumptieve technieken, vond hij een vakantiebaantje in de bakkerij. Omdat er niet genoeg werk was ging hij ’s middags werken bij Koetsier Vleeswaren. Eerst vooral schoonmaken, maar geleidelijk aan mocht hij het slagersmes hanteren. Dit beviel nog beter, waarna de slagersvakopleiding werd gevolgd. Hij vond vervolgens werk bij varkensslachterij Murris in Meppel, en werkte daarna als bedrijfsleider bij Vleesfabriek Brada in Leeuwarden. In de periode dat deze fabriek dichtging was Ard al voorzichtig begonnen voor zich zelf met het befaamde ‘ varken aan het spit’ op markten en braderieën. ‘Al snel vroegen mensen of we dit ook bij feestjes konden verzorgen, en of we ook andere catering deden. Zo is het balletje gaan rollen. Veel reclame hoefden we niet te maken. Het ging al snel van mond tot mond.

Nooit geen klagen
Van het huis aan de Gruttostraat werd er uitgeweken naar de Bleekhof, waar achter de woning een kleine slagerij met koelruimte en opslag werd gebouwd. ‘We hebben ook nog wel gekeken of dit op bedrijventerrein de Hoge Akkers mogelijk was. Daar alles opnieuw bouwen betekend ook een flinke investering. Dat is er uiteindelijk niet van gekomen. En ik moet zeggen, aan huis was eigenlijk ook wel handig. Een klein nadeel is dat je minder privacy hebt omdat je altijd aanloop hebt, of vrachtwagens die je komen bevoorraden omdat je in een woonwijk zit. Ook voor de buren niet altijd leuk denk ik, als ik op zondagmorgen de barbecue stond schoon te spuiten met de hogedrukspuit maar ze hebben nooit geklaagd vanwege overlast’.

Nieuwe uitdaging
Ard en Angeline kijken terug op fantastische tijd, die in 2005 begon. ‘Slager is een pracht vak, lekker bezig zijn om van vlees een mooi product te maken’. Angeline: ‘Je komt altijd op feestjes en partijen en hebt daardoor met vrolijke mensen te maken. Mensen zwaaien ook altijd naar je als je met de bestelbus onderweg bent. Wie er ook aan het stuur zit’. De laatste zaken worden op dit moment afgerond, nieuwe bestellingen worden niet meer aangenomen. Op de website wordt je binnenkort doorverwezen naar een bedrijf die kwaliteit ook hoog in het vaandel heeft staan. Ard: ‘Dit hoofdstuk wordt afgesloten, maar een nieuwe uitdaging wacht op ons’.